Elementami kompozycji są: pomnik poświęcony Sybirakom, cztery kamienne tablice z wyrytymi nazwiskami osób zmarłych na skutek prześladowań oraz symboliczna urna z ziemią z Kazachstanu, gdzie umarło wiele osób na zesłaniu.

Pomysłodawcą tego miejsca pamięci był Edward Popławski. Urodził się on i mieszkał w Pogorzałkach, a później w Białymstoku, ale jako historyk cały czas po wojnie spisywał dzieje ludzi i ziemi naszej gminy i parafii.

Przygotowania do wykonania pomnika rozpoczęły się w latach 90., gdy proboszczem był ks. Ryszard Kotkowicz. Później pomagał we wszystkim ks. Jerzy Rachwało. Kamienie pod tablice przygotowywał Franciszek Chiliński (był kamieniarzem), a tablice z napisami —Edward Popławski.

W 1998 r. odbyło się uroczyste wyświęcenie tego miejsca pamięci i odtąd co roku ok. 20 czerwca (dzień wywózki) odbywają się w naszej parafii obchody kolejnych rocznic tego tragicznego wydarzenia. Przybywają żyjący jeszcze Sybiracy z Białegostoku i okolic, są poczty sztandarowe, uroczysta msza, śpiewa chór sybiracki, są władze gminy i różni zaproszeni goście. Obchody te organizuje Hipolit Popławski, ostatni Sybirak z Pogorzałk. Mieszka w Białymstoku, ale bardzo dba o ten pomnik i samą uroczystość.

W kwietniu tego roku zmarła ostatnia Sybiraczka z Pogorzałk – Sabina Kitlas. „Wykruszają się” Sybiracy, bo na ogół są to wiekowi ludzie po dramatycznych przejściach. Warto by było zainteresować tym miejscem i historią młodych, gdyż to doskonała okazja, by rozwijać szacunek do historii naszej miejscowości i poznać tę historię.

Powinniśmy pamiętać sentencję znajdującą się na bramie cmentarnej: „Ojczyzna to ziemia i groby. Narody tracąc pamięć, tracą życie”.