W 1926 r. była komasacja gruntów i wtedy rada wsi podjęła decyzję o wyznaczeniu placu na szkołę, dom ludowy i plebanię oraz na cmentarz.

Po pewnym czasie zbudowano szkołę i dom ludowy, ale na kościół wieś nie otrzymała pozwolenia, chociaż delegacja jeździła do samego arcybiskupa urzędującego w Wilnie.

W 1863 r. wybudowano kamienną kapliczkę na rogu placu pod kościół i czasami ksiądz z Dobrzyniewa odprawiał tam nabożeństwa. Mijały lata, przyszła II wojna i ludzie myśleli już tylko o przetrwaniu. Kiedy wojna się skończyła, do wsi przybył ks. Jan Perkowski. Delegowany przez arcybiskupa Romualda Jabłrzykowskiego do utworzenia nowej parafii, zamieszkał w prywatnym domu państwa Łukaszewiczów i rozpoczął starania o budowę kościoła. Niestety nic z tego nie wyszło ponownie, więc rozważano inne możliwości. W końcu podjęto decyzję o przerobieniu na kościół istniejącego już domu ludowego. Nie było to legalne, ale mieszkańcy byli już tak zdesperowani, że zaryzykowali.

Ołtarz wykonał Stanisław Dudziński, a całością prac kierował Emil Storonowicz. Ludzie robili wszystko czynem społecznym. W tym samym czasie budowano też plebanię. Podobno wygląd tego budynku — stylizacja na chatę góralską — wymyślił sam ks. Jan, bo taki styl bardzo mu się podobał.

Założono też cmentarz i 9 czerwca 1946 r. arcybiskup wileński Romuald Jabłrzykowski osobiście wyświęcił nowy kościół.

Na ponad 30 lat ustały starania o budowę. Ludzie zadowolili się tym, co mieli. Parafia istniała, ksiądz mieszkał w pięknej plebanii, a ludzie tłumnie uczestniczyli w nabożeństwach.

W latach 70. ks. Perkowski ze względów zdrowotnych otrzymał pomoc w osobie ks. Eugeniusza Bidy. Trochę się w parafii pozmieniało, ale zgody na budowę kościoła nie było, choć ks. Jan wciąż próbował ją zdobyć.

W 1976 r. ks. Perkowski przeszedł na emeryturę, a proboszczem został ks. Henryk Hołubowski. Zmieniło się w kraju i w kościele. Papieżem został Polak. Wieś nareszcie otrzymała pozwolenie na budowę kościoła. Ks. Hołubowski poświęcił się całkowicie budowie i zaangażował swoich parafian.

W 1980 r. wyświęcono nowy kościół. Spełniły się marzenia pierwszego proboszcza i całej społeczności.

W 1985 r. ks. Jan Perkowski zmarł, a proboszczem został ks. Ryszard Kotkowicz. W lipcu 1994 r. przybył do nas ks. Jerzy Rachwało, a ks. Ryszard odszedł do Wasilkowa.

Ks. Jerzy był z nami 23 lata, a odszedł na emeryturę ze względu na zdrowie.

Obecnie proboszczem od 1 grudnia 2017 r. jest ks. Marcin Kuczyński.